COMENIUSOWE DOŚWIADCZENIA Z DŹWIĘKIEM

 

W czasie ferii zimowych razem z innymi członkami klubu Comeniusa  „Europejski Krąg” przeprowadziliśmy  doświadczenia z dźwiękiem. Pierwszym z nich był eksperyment ,,Krzyczące Balony”. Polegał on  na wrzuceniu do balonu sześciokątnej nakrętki i nadmuchaniu go. Kiedy poruszało się balonem, wydawał on ,,przerażające” dźwięki. To doświadczenie powtórzyliśmy z małą monetą-  słyszeliśmy wtedy tylko bardzo cichutki  dźwięk.

Wyjaśnienie: Siła dośrodkowa powodowała, że nakrętka poruszała się po torze kołowym. Nakrętki sześciokątne wywołują drgania wewnątrz balonu. Wibrujące powietrze dociera do wewnętrznej ściany balonu wywołując dźwięk.

To było bardzo fascynujące i zachęciło nas do przeprowadzania następnych doświadczeń. 

Tym razem były to ,,Śpiewające szklanki”. Napełniliśmy  je wodą, ale do różnych  wysokości. Jedna z nich została pusta. Chłopcy, po odtłuszczeniu palca,  przesuwali nim  po brzegu naczynia. Okazało się, że otrzymaliśmy różne dźwięki.

Wyjaśnienie: Palec trze o krawędź naczynia powodując wibracje. Te z kolei wytwarzają fale dźwiękowe w powietrzu, a stąd prosta droga do naszych uszu. Wysokość dźwięku zależy od ilości wody w szklance - gdy wody w szklance  jest mniej dźwięki są wyższe.

Kolejnym doświadczeniem,  które bardzo nam się podobało, były „Grające słomki”. Odcinaliśmy ich krótszy kawałek. W pozostałej większej części ścinaliśmy końcówkę w trójkąt, a następnie zgniataliśmy. Następnym krokiem było  dmuchanie przez ściskaną w ustach słomkę, którą za każdym razem zmniejszaliśmy. Wydawała ona bardzo śmieszny miauczący dźwięk.

Wyjaśnienie: Odcinając kawałki słomy, zmienialiśmy długość słupa powietrza, a tym samym zmienialiśmy wysokość dźwięku.

Przy wykonywaniu tego doświadczenia było dużo śmiechu.

Kolejne doświadczenie „Karbowane węże”  wykonywali chłopcy. Do jego przeprowadzenia wykorzystali karbowane rury od odkurzacza. Chłopcy kręcili nimi nad głową i wtedy rozlegał się niski dźwięk.

Wyjaśnienie: Jak powietrze przepływa najpierw przez jeden grzbiet rury, następnie na drugi to wpada  w wir. Im szybciej powietrze przepływa przez rury, tym wyższa częstotliwość dźwięku wytwarzanego przez wir.

 Do następnego doświadczenia była potrzebna prostokątna kartka formatu A5 ze ściętymi dwoma rogami po szerszej stronie, kawałek deseczki i sznurek. Dziewczyny przyklejały  sznurek do deseczki, a następnie deseczkę do kartki. W ten sposób powstało coś w rodzaju  skrzydła. Jedna z nas zaczęła nim  kręcić i usłyszeliśmy dźwięk.

W wyniku przeprowadzonych doświadczeń  w ciekawy sposób zgłębiliśmy  sekrety  dźwięku.  Przy okazji stworzyliśmy nietypowe, ale ciekawe „ instrumenty muzyczne”. Pozwoliło nam to również wyczulić im zmysł słuchu. Zdaliśmy sobie sprawę, że cały otaczający nas świat wypełniony jest dźwiękami – naturalnymi oraz sztucznymi.